Skip to main content

മാംസനിബദ്ധമായിരുന്നോ നമുക്ക് ആമിയോടുള്ള സ്നേഹം? (Published in Pennidam )

മാംസനിബദ്ധമായിരുന്നോ നമുക്ക്
ആമിയോടുള്ള സ്നേഹം?
************************************************************
മാധവികുട്ടി/ കമലാ സുരയ്യ/ ആമിയായി മഞ്ജു വാര്യർ അഭിനയിക്കുന്ന സിനിമാ പോസ്റ്റർ പുറത്തു വന്നതുകൊണ്ട് സോഷ്യൽ മീഡിയയിൽ നിറയുന്ന അഭിപ്രായപ്രകടനങ്ങൾ കാണുമ്പോൾ തോന്നിപ്പോകുന്നു,
മാധവിക്കുട്ടിയുടെ രൂപത്തെയായിരുന്നോ നമ്മൾ സ്നേഹിച്ചിരുന്നത്?
‘മാംസ നിബന്ധമായിരുന്നോ ആമിയോട് നമുക്കുള്ള സ്നേഹം?’
അതുകൊണ്ടാവുമല്ലോ ആമിയുടെ രൂപസാദൃശ്യത്തിലേക്ക് മറ്റൊരാളെ അതുപോലെ മനസുകൊണ്ട് വാർത്തു വെയ്ക്കാനുള്ള ഈ വെമ്പൽ. സിനിമ പുറത്തിറങ്ങിക്കഴിഞ്ഞ്, നാം വായിച്ചറിഞ്ഞ നാം മനസ്സിൽ വരച്ചിട്ട ‘ആമി’യായി പകർന്നാടാൻ മഞ്ജുവിന് കഴിഞ്ഞില്ല എങ്കിൽ പോലും നമുക്കു മഞ്ജുവിനെ കുറ്റപ്പെടുത്താനാവില്ല. കാരണം നമ്മളിൽ ഓരോരുത്തർക്കും ആമി ഓരോ രൂപത്തിലാണ്...
അവർ ചിലർക്ക് എഴുത്തുകാരിയാണ്.....
ചിലർക്ക് അസാമാന്യ പ്രതികരണശേഷിയുണ്ടായിരുന്ന ഒരു വ്യക്തിയാണ്...
ചിലർക്ക് വളരെ ദുര്‍ബലയും ഭ്രാന്തമായ തെരഞ്ഞെടുപ്പുകളും നടത്തിയ സ്ത്രീയാണ്....
ചിലർക്ക് അമ്മയെപോലെയാണ്....
ചിലർക്ക് വായനയുടെ കാവലാൾ ആണ്....
ചിലർക്ക് എഴുത്തിന്‍റെ പ്രചോദനമാണ്....
അങ്ങനെ ഓരോ വ്യക്തിയിലും ഓരോ ആഴത്തിൽ പതിഞ്ഞിരിക്കുന്ന ഒരു വ്യക്തി...
ഒരുപാട് അര്‍ത്ഥങ്ങൾ പലർ കല്പിച്ചു കൊടുക്കുന്ന വ്യക്തി....അതാണ്‌ ആമി.
മഞ്ജു വാര്യർ അവതരിപ്പിക്കുന്ന കഥാപാത്രം ഈ വ്യത്യസ്തമായ വ്യക്തിത്വങ്ങളുടെ ഒരു നിർവ്വചനം മാത്രമാണ്....
മാധവികുട്ടിയുടേതായി ഞാൻ ആദ്യം വായിക്കുന്ന പുസ്തകം ‘ബാല്യകാല സ്മരണകളാ’ണ്. അത് വായിക്കുമ്പോൾ എന്നിൽ മാധവിക്കുട്ടിയുടെ രൂപമല്ല മറിച്ച് എനിക്ക് പരിചിതയായ ഏതൊക്കയോ പെൺകുട്ടികളുടെ രൂപമാണ്. ഞാൻ മനസ്സിൽ വരച്ചിട്ട കമലയും യഥാർത്ഥ കമലയുമായി എത്രയോ അന്തരം ഉണ്ടായിരുന്നിരിക്കും?
പിന്നെ 'പലായന'ത്തിൽ, 'നെയ്‌പായസ'ത്തിൽ, 'നഷ്ടപ്പെട്ട നീലാംബരി'യിൽ എന്‍റെ മനസ്സ് വരച്ചിട്ട പെൺകുട്ടിക്കും അഴകും ഉടലും ആത്മാവും മാറിമാറി വന്നു. 'എന്‍റെ കഥയുടെ പുറംചട്ടയിൽ നിന്നാവണം ആ അമ്മയുടെ ഒരു ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് ഫോട്ടോ എന്‍റെ മനസ്സിൽ കയറി കൂടിയത്. ആ ഒരു ബ്ലാക്ക് ആൻഡ് വൈറ്റ് ഫോട്ടോ, പിന്നെ പത്രതാളുകളിൽ എന്നോ കണ്ട കറുത്ത പർദ്ദ ഇട്ട മറ്റൊരു ഫോട്ടോ, പഴയ ഏതോ സിനിമയിലെ ജലജ എന്ന് തോന്നിപ്പിക്കുന്ന മറ്റു ഒന്നു രണ്ടു സ്ത്രീകളുടെ ഒപ്പം നിൽക്കുന്ന ഒരു നിറം മങ്ങിയിയ ചിത്രം ഇവയൊക്കെ എന്നോട് പറഞ്ഞ് നിന്നെ ഭ്രമിപ്പിച്ച, അമ്പരിപ്പിച്ച, കഥകൾ, എഴുതിയ ജീവിതം ജീവിച്ച 'എഴുത്തുകാരിയാണ്' എന്ന്.
അത് സമ്മതിക്കുമ്പോൾ പോലും എന്‍റെ മനസ്സ് പറയുന്നുണ്ട് ആമി, കമലാ ദാസ്, കമലാ സുരയ്യ അവർ ഒരു രൂപത്തിനും അപ്പുറത്താണ്.
ആ അതുല്യ കലാകാരി വാക്കുകൊണ്ടും ജീവിതം കൊണ്ടും കുറിച്ചിട്ടതും അത് തന്നെയാണ്...
"It is I who laugh, it is I who make love
And then, feel shame, it is I who lie dying
With a rattle in my throat. I am sinner,
I am saint. I am the beloved and the
Betrayed. I have no joys that are not yours, no
Aches which are not yours. I too call myself I.”
ഇവിടെ പറയുന്ന 'ഞാൻ/ I ' എത്രയേറെ പ്രതലങ്ങൾ തരുന്ന വായനയാണിത്. അതുകൊണ്ടു തന്നെ കമലയെ 'വായിച്ച' ഒരാൾക്കും ഒരു ശരീരത്തിന്‍റെ തടവറയിൽ അവരെ തളക്കാനാവാത്തത്. ഞാൻ കേവലം സുന്ദരമായ ഒരു ശരീരമല്ല എന്നിൽ ഒരു ആത്മാവുണ്ട് എന്ന് എടുത്തു പറയുന്നു ഓരോ എഴുത്തും. 'എന്‍റെ കഥ' യിലൂടെ ഒന്ന് കണ്ണോടിക്കു. അത് പറയുന്നത് രൂപാതീതയായ സ്ത്രീയെക്കുറിച്ചല്ലേ? അതിനാലാണ് എന്‍റെ കഥ ഒരുപാട് സ്ത്രീകളുടെ (പുരുഷൻമാരുടെയും) കഥയായത്.
കറുത്ത പർദയിൽ കൃഷ്ണനേയുമെടുത്തു ‘പ്രിയർ എന്നെ കൈവിട്ടു’ എന്ന് പറഞ്ഞ് കേരളം വിട്ടത് ഒരു സുന്ദരമായ സ്ത്രീ ശരീരമായിരുന്നില്ല. വ്യവസ്ഥകളെ ജീവതം കൊണ്ട് വെല്ലുവിളിച്ച വ്യക്തിത്വമാണ്. അവർ ആ കറുപ്പിൽ പൊതിഞ്ഞിരുന്ന ഒരു രൂപം മാത്രമല്ല, അന്നും ഇന്നും. ആ രൂപത്തിനുള്ളിൽ നിന്ന് വെളിവാകുന്ന മൂക്കുത്തി തിളക്കമുള്ള മുഖത്തിനുമപ്പുറം ആ രൂപം ഒരു നിലപാടാണ്. അതാണ് ആമിയെ/ കമലാ ദാസിനെ/ കമലാ സുരയ്യയെ മലയാളികളുടെ പ്രിയപെട്ടവളാക്കുന്നത്.
ആ കലാകാരിയുടെ ജീവിതത്തിനു ഒരു ചലച്ചിത്രഭാഷ്യം വരുന്നുവെന്നു കേൾക്കുമ്പോൾ ആ പകർന്നാട്ടത്തിനു രൂപസാദൃശ്യം കൊണ്ടല്ല, നടനവൈഭവം കൊണ്ട് ഏറ്റവും അനുയോജ്യയായ കലാകാരിവേണമെന്നു ആഗ്രഹിക്കുന്നതും അതുകൊണ്ടു തന്നെ. അംബേദ്കറായി ശ്രീ മമ്മൂട്ടിയെ അംഗീകരിച്ച കലാകേരളത്തിനു ആമിയായി മഞ്ജുവിനെയും കാണാൻ കഴിയും. ആ ചലച്ചിത്ര ഭാഷ്യം ഒരു നല്ല കലാസൃഷ്ടിയാവട്ടെ..
മാധവികുട്ടി/ കമലാദാസ് എന്ന ലോകപ്രശസ്ത എഴുത്തുകാരിയെ വരുംതലമുറക്കായി ഒരു ചലച്ചിത്ര ഭാഷ്യമായി കൂടി കാത്തുവെയ്ക്കാൻ പാകത്തിന് ഒരു മികച്ച കലാസൃഷ്ടിയായി ഈ ചിത്രത്തെ ഒരുക്കാൻ അണിയറപ്രവർത്തകർക്കു കഴിയട്ടെ..
നമുക്കു കാത്തിരിക്കാം ‘ആമി’ക്കായി......
മുൻവിധികളില്ലാതെ.....
*************************************
നിയമത്തിലും, ക്രിമിനോളജിയിലും ബിരുദാനന്തര ബിരുദം നേടിയ കോട്ടയം സ്വദേശിനിയായ ദീപ, ഇപ്പോൾ യു. കെ യിൽ സകുടുംബം താമസിക്കുന്നു.

Comments

Popular posts from this blog

24.എന്റെ നഗരം...

എന്റെ നഗരം... ഒരേ സമയം എനിക്ക്‌ അന്യവും സ്വന്തവുമായ നഗരം... നരച്ച ആകാശവും നനഞ്ഞ വഴികളുമായി...എന്റെ മഴപുലരികളില്‍ എന്നെ കാത്തിരുന്ന നഗരം... ഒരു കൊചു ഗ്രാമത്തില്‍ നിന്നും കാലത്തെ എത്തുന്ന ചുവന്ന നിറമുള്ള ബസ്സിലെ അവസാന യാത്രകാരിയായി ഞാന്‍ എത്തുന്നതും കാത്തിരിക്കുന്ന നഗരം..എത്ര വര്‍ഷങ്ങള്‍ ആവുന്നു ഞാന്‍ ഇതേ വഴികളിലുടെ യാത്ര തുടങ്ങിയിട്ട്‌... ആദിയ യാത്ര...അത്‌ എന്റെ ഒര്‍മ്മയില്‍ ഇല്ല...അമ്മയുടെ ഓര്‍മ്മകളില്‍ അത്‌ ഉണ്ടാവും വലിയ ആസ്പത്രിയില്‍ ഒരു ചെറിയ പഴം തുണിയില്‍ പൊതിഞ്ഞ എന്നെയും ചേര്‍ത്ത്‌ കിടന്നത്‌ എനിക്ക്‌ പനിയായിരുന്നു അത്രേ വലിയ പനി...(എന്തോ പനിക്ക്‌ എന്നെ വലിയ ഇഷ്ടമാണു...ഒരിത്തിരി കുളിരു തന്ന് ഓര്‍മ്മ വെച്ച നാള്‍ മുതല്‍ അത്‌ എനിക്ക്‌ ഒപ്പം ഉണ്ട്‌) പിന്നീട്‌ ഒരു മല്‍സര വേദി തേടി തോള്‍ സഞ്ചിയില്‍ വാട്ടര്‍ ബാഗും കടല മിട്ടായിയും നിറച്ച്‌...വെള്ളയും നീലയും യൂണിഫോമില്‍..സാറാ റ്റീച്ചര്‍ടെ കൈ പിടിച്ച്‌ റോഡ്‌ ഓടി കടന്ന പാവാടക്കാരി ഞാന്‍ ആയിരുന്നു കാലങ്ങള്‍ക്കു ഇപ്പുറം കുന്നും മലയും പുഴയും കാവും കുളവും ഉള്ള നാട്‌ വിട്ട്‌...ഈ നഗരപ്രാന്തത്തിലെ കലാലയത്തിന്റെ ഭാഗമായപ്പൊ നോവും നൊമ്പരവും കലര്‍ന്ന നഗ

...

അവിവാഹിതയായ പെണ്ണ് പ്രണയത്തെ കുറിച്ച് എഴുതിയാൽ അവൾ പ്രണയിനി വിവാഹിതയായ പെണ്ണ് പ്രണയത്തെ കുറിച്ച് എഴുതിയാൽ അവൾക്ക് വിവാഹ പൂർവ ബന്ധം വിവാഹത്തിനും അപ്പുറം ജീവിതം ഉണ്ട് എന്നറിയുന്ന സ്വതന്ത്രയായ പെണ്ണ് പ്രണയത്തെ കുറിച്ച് കുറിച്ചാൽ അവൾ അപഥ സ്ഞ്ചാരിണ്ണി ഒരുവളുടെ നീരീക്ഷണങ്ങൾ അവൾ ആണ് എന്ന് തീർപ്പ് കൽപ്പിക്കുന്ന സമൂഹത്തിനു നമ്മുക്ക് തീകൊണ്ട് തീർത്ത ത്രീഡി കണ്ണട കൊടുക്കാം സമീറ* നീ കരയാതിരിക്കു. .......................... പേര് സാങ്കല്പ്പികം എങ്കിലും ആ കണ്ണീർ പരിചിതം

I forgive the tears I was made to shed, I forgive the pain and thedisappointments, I forgive the betrayals and the lies, I forgive theslanders and intrigues, I forgive the hatred and persecution, I forgivethe blows that hurt me..

I forgive the tears I was made to shed, I forgive the pain and the disappointments, I forgive the betrayals and the lies, I forgive the slanders and intrigues, I forgive the hatred and persecution, I forgive the blows that hurt me.. , a photo by {deepapraveen very busy with work..back soon on Flickr. Dear, I don't know what are you doing now, at this moment, when I am writing this.  I just felt , I should be talking to you right at this very moment, before I change my mind. This moment is destined for talking to you.  Do you believe in signs? Do you believe in the magic of words? Do you believe in travelling with time and with in time? If you revert the question back to me my answer is I don't know. That means I am not sure about the answers. But I often came across them and asked me, ordered me or teased me to believe in them. Well, them may be suggestive but they were/are there, in my life. So I am just wondering have you ever felt the same? I want to tell you abou